In de weerspiegeling,
Het zo vrolijke gezicht.
Eens vrij.
Nu zocht ze haar heil in oordelen.
Drukte.
En struisvogel politiek.
Ze zat gevangen.
Met man en macht vocht ze tegen haar gevoel.
Pijn wilde ze vermijden, uitbannen en bestrijden.
Weg van het lijden.
Hoe verder ze ging.
Hoe meer ze leed.
Dat is wat haar ziekte met haar deed.
Ze belandde in het donker.
Ze hoopte op een wonder.
Ze riep het uit: ‘Waarom bevind ik me in het dal?!’
Tijdens de val vond ze bij de mensen hoop, liefde en kracht.
Dat gaf haar moed.
Ze klom langzaam op.
Zette de chaos in haar hoofd stop.
Deed het donker uit.
Ontstak het licht.
Recente reacties