Speurhond

Ik trakter jullie op en nieuw stukje uit mijn boek ‘PAAZ OP!’ Genaamd: 

‘Speurhond’

Tijdens mijn ‘bovennatuurlijke’ ervaringen, bleef geen enkele geur onopgemerkt. Als iemand een luchtje droeg, kwam dat heel sterk bij mij binnen. Of als er ergens brand was rook ik dat van een hele grote afstand.

Ook kon ik heel goed afluisteren als mijn moeder stiekem iets wilde bespreken met een zuster in een kamer die afgesloten was door een deur.

Ik was net een speurhond, maar dan meer in mijn eigen belang .. Ik was de detective in mijn eigen waan.

Op een dag wilde mijn moeder nog wat bespreken zonder dat ik het hoorde. Dus liep ze de controle kamer binnen van de PAAZ . Ik luisterde mee vanaf een afstandje en op het moment dat ik hoorde dat het over mijn ging, smeet ik de deur open en schreeuwde: ‘Jullie hebben het over mij, hé?!’

Toen kwam schaamrood bij Annemiek de verpleegster en mijn moeder op de kaken en ze stopten gelijk met praten…

Ook had ik bij de crisisdienst door dat ik het over mij hadden; De hulpverleenster liep een keer weg bij het gesprek en praatte met een andere hulpverleenster en dat hoorde ik vanuit de deuropening vanuit de andere kamer. Ik liep snel weg, want ik wist dat ik een plan hadden gesmeed om mij op te sluiten op een PAAZ.